• Tweet

Poznaliśmy programy badawcze rekomendowane do finansowania przez NCBiR

     W lipcu br. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju ogłosiło konkurs 4/2013 na wykonanie projektów w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa. Spośród 93 tematów 38 dotyczyło Ministerstwa Obrony Narodowej. Dziś poznaliśmy podmioty, które pozytywnie przeszły ocenę i zostały rekomendowane do realizacji przez Komitet Sterujący.

   Największym zaskoczeniem ogłoszonych wyników jest formalne odrzucenie projektu Huty Stalowa Wola S.A. na opracowanie bardzo potrzebnego, nowego gąsienicowego bojowego wozu piechoty. Przypomnijmy, że w lutym tego roku HSW utworzyła konsorcjum na potrzeby opracowania nowego bwp, w skład którego weszły takie podmioty jak: OBRUM Gliwice, Zakłady Mechaniczne Bumar-Łabędy z Gliwic, Wojskowe Zakłady Mechaniczne z Siemianowic Śląskich, Wojskowe Zakłady Motoryzacyjne z Poznania, Wojskowe Zakłady Inżynieryjne z Dęblina, Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej – Instytut Badawczy z Sulejówka, Wojskowe Zakłady Elektroniczne z Zielonki. Środki z NCBiR miały pomóc w opracowaniu następcy użytkowanych w naszym wojsku przestarzałych BWP-1. Odrzucenie wniosku HSW może spowodować opóźnienie w realizacji tego ważnego programu i stawia pod znakiem zapytania zdolność HSW do realizacji tego zadania jako lidera konsorcjum. Na to pytanie być może pozwoli odpowiedzieć ogłoszony dwa dni temu przez Inspektorat Uzbrojenia dialog techniczny dotyczący bojowego wozu piechoty wykorzystującego Uniwersalną Modułową Platformę Gąsienicową (UMPG). 

   Poniżej przypominamy zakres poszczególnych tematów, podmioty które złożyły projekty i te które uzyskały rekomendację (tj. są przeznaczone do realizacji).

• Wóz Wsparcia Bezpośredniego (WWB) – opracowanie, wdrożenie i przeprowadzenie badań prototypu z armatą kalibru 120 mm i automatem ładowania znajdującym się w tylnej części wieży. Podwozie bazować ma na bazie Uniwersalnej Modułowej Platformie Gąsienicowej (UMP6, wersja ciężka). Masa WWB sięgać ma maksymalnie 35 ton. Projekt podzielony jest na 6 etapów o łącznym czasie 42 miesięcy, z czego sam prototyp ma powstać w ciągu 30 miesięcy. Głównym zadaniem WWB będzie zwalczanie opancerzonych pojazdów oraz wsparcie pododdziałów zmechanizowanych. Projekt realizowany będzie przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) Sp. z o.o. w partnerstwie z Bumarem Elektronika S.A., Wojskową Akademią Techniczną oraz Wojskowym Instytutem Techniki Pancernej i Samochodowej.
• Nowy, bojowy, pływający wóz piechoty – konstrukcja pływającego BWP ma umożliwiać zabieranie na pokład drużyny piechoty. Uzbrojenie pojazdu składać się ma przede wszystkim z armaty kalibru 30-40 mm oraz zintegrowanego z systemem przeciwpancernego pocisku kierowanego Spike. Wieża będzie bezzałogowa i identyczna z opracowywaną dla KTO Rosomak. Na projekt (efekt końcowy – dokumentacja konstrukcyjna) przewidziano 36 miesięcy. Do realizacji projektu zgłosiła się Huta Stalowa Wola S.A., jednak projekt nie uzyskał rekomendacji do realizacji.
• Nowy Lekki Opancerzony Transporter Rozpoznawczy – pojazd 2-3 osiowy z niezależnym zawieszeniem i napędem na wszystkie osie, pływający z możliwością także brodzenia, wyposażony m.in. w aktywny system obrony. Opancerzony nowymi lekkimi materiałami zabezpieczającymi przed zagrożeniami balistycznymi na poziomie 3 (wg Stanag 4569), przeciwminowo na poziomie 2a, przeciw IED na poziomie 4 według STANAG 4569. Ma posiadać zdolność m.in. do poruszania się po drogach utwardzonych z prędkością 110 km/h i po bezdrożach z 50 km/h (wartości docelowe). Zasięg 1000 kilometrów przy poruszaniu się po drogach utwardzonych oraz 500 kilometrów po bezdrożach (wartości docelowe). Poruszać się z przestrzelonymi pociskami 7,62 mm oponami (wkładki, centralne pompowanie). Prześwit 0,45 metra, kąty najazdu i zjazdu 45 stopni (wartości docelowe). Załogę stanowić ma 3-4 żołnierzy. Wyposażenie specjalistyczne stanowić ma taktyczny radar pola walki oraz głowica optoelektroniczna. Całość wpięta w systemy wymiany danych. Do obrony przewidziano zastosowanie modułu uzbrojenia. Na projekt przewidziano 36 miesięcy. Do realizacji tego projektu zgłosiły się dwa podmioty: Wojskowe Zakłady Mechaniczne S.A. oraz AMZ-KUTNO Sp.z o.o. W wyniku przeprowadzonej oceny lepiej został oceniony projekt przygotowany przez AMZ-KUTNO sp.z o.o. i ta spółka będzie go realizować w partnerstwie z Wojskowym Instytutem Chemii i Radiometrii, Wojskowym Instytutem Łączności oraz Wojskowym Instytutem Technicznym Uzbrojenia.

Doświadczenia zdobyte podczas opracowania lekkiego opancerzonego transportera rozpoznawczego Bóbr z pewnością pomogą AMZ-KUTNO Sp.z o.o. w realizacji nowej pracy badawczo-rozwojowej, która ma doprowadzić do zaprojektowania następcy popularnego, choć już leciwego BRDM-a - fot. Tomasz Kwasek.  

• Nowy, pływający transporter inżynieryjny – opracowywany na bazie podwozia nowego BWP. Na projekt przewidziano 36 miesięcy. Projekt został złożony przez Wojskowe Zakłady Inżynieryjne S.A., jednak nie uzyskał rekomendacji do realizacji.
• Nowy, kołowy transporter opancerzony – pojazd w konfiguracji 8x8 z napędem na wszystkie koła oraz konstrukcji pozwalającej na opracowanie wersji 6x6. Cechy: pokonywanie przeszkód wodnych poprzez pływanie i brodzenie, modułowe opancerzenie. Kilka wersji pojazdów specjalistycznych – bojowy do transportu drużyny piechoty (wieża bezzałogowa, zapewne opracowywana w HSW), transporter rozpoznawczy, wóz zabezpieczenia technicznego, wóz ewakuacji medycznej, transporter inżynieryjny, transporter rozpoznania skażeń. Na projekt przewidziano 36 miesięcy, zakończyć się ma przeprowadzeniem badań kwalifikacyjnych oraz dokumentacji konstrukcyjnej. Projekt następcy Rosomaka, co nie powinno być niespodzianką, opracują Wojskowe Zakłady Mechaniczne S.A. w partnerstwie z Hutą Stalowa Wola S.A., Polskim Holdingiem Obronnym Sp. z o.o., Wojskowymi Zakładami Inżynieryjnymi S.A., Wojskowymi Zakładami Motoryzacyjnymi S.A. oraz z Wojskowym Instytutem Techniki Pancernej i Samochodowej.
• Poprawa bezpieczeństwa i ochrona żołnierzy na misjach poprzez działanie w obszarach wojskowo-medycznym i technicznym – technologia umożliwiającej zabezpieczenie znajdującego się w pojeździe człowieka przed skutkami fali uderzeniowej, urazami fizycznymi, osłona słuchu. Zakłada się możliwość testowania rozwiązań podczas prowadzenia działań bojowych. Powstać mają nowe elementy zabezpieczające pojazdy, ale i indywidualne dla żołnierzy. Prace poprzedzić ma szerokie spektrum badawcze (modele wybuchu i jego skutki, urazy, również psychiczne i ich korelacje, układ pojazd-człowiek). Na projekt przewidziano 60 miesięcy. Do projektu zgłosiły się dwa podmioty: Instytut Włókiennictwa i Wojskowy Instytut Medyczny. Rekomendowany do realizacji został projekt Wojskowego Instytutu Medycznego, który realizowany będzie przy współpracy z Akademią Obrony Narodowej, AMZ-KUTNO Sp.z o.o., Politechniką Śląską, Wojskową Akademią Techniczną oraz Wojskowym Instytutem Techniki Pancernej i Samochodowej.
• Zintegrowany Modułowy System Monitoringu i Przeciwdziałania Morskim Zagrożeniom Dywersyjnym i Terrorystycznym – sensory podwodne oraz nawodne (kamery, radar) wraz z elementami przeciwdziałania (pneumatyczne i pirotechniczne, bariera magnetyczna i akustyczna) zintegrowany z kilkoma systemami budowy świadomości sytuacyjnej (m.in. dowodzenia Łeba-3, morski AIS, system Straży Granicznej). Opracowanie planuje się również do wykorzystywania przy ochronie elektrowni atomowej mającej powstać w rejonie Bałtyku. Na projekt przewidziano 36 miesięcy. Do projektu zgłosiły się dwa podmioty: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A. i Politechnika Gdańska, niestety oba nie uzyskały rekomendacji Komitetu Sterującego.
• Dodatkowe modularne opancerzenie kołowych transporterów opancerzonych samochodów opancerzonych oraz platform gąsienicowych – lekkie, wielowarstwowe, demontowalne osłony zabezpieczające nośnik przed amunicją przeciwpancerną o kalibrze do 14,5 mm (12,7 mm dla platform gąsienicowych). Na projekt (w zasadzie projekty, ponieważ na wozy kołowe i gąsienicowe są odmienne wymagania) przewidziano 24 i 30 miesięcy (drugi termin dotyczy gąsienicowych). Do projektu zgłosiły się trzy podmioty: Instytut Metali Nieżelaznych, Przedsiębiorstwo Sprzętu Ochronnego MASKPOL S.A. oraz Politechnika Śląska. Rekomendację uzyskał projekt przygotowany przez Instytut Metali Nieżelaznych przy współpracy z Instytutem Odlewnictwa, Instytutem Transportu Samochodowego Lubawa S.A. oraz  Ośrodkiem Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) Sp. z o.o.
• Moduł Monitorowania Skażeń (MMS) – przeznaczony do wykorzystania w ramach programu wyposażenie indywidualnego żołnierza pod kryptonimem Tytan. Projekt realizowany przez 30 miesięcy. Projekt został złożony przez Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii, jednak nie uzyskał rekomendacji do realizacji.
• System oceny i diagnostyki systemów ochrony przed bronią masowego rażenia dla KTO Rosomak – projekt realizowany przez 24 miesiące. Rekomendowanym wykonawcą projektu będzie Wojskowy Instytut Chemii i Radiometrii, w konsorcjum z Wojskowymi Zakładami Mechanicznymi S.A.
• Wsparcie informatyczne procesu oceny ryzyka prowadzenia działań bojowych w operacjach – mechanizmy wsparcia w podejmowaniu decyzji i opracowanie prototypu wsparcia dowodzenia w zakresie oceny ryzyka. Na projekt przewidziano na 24 miesiące. Do projektu zgłosiły się dwa podmioty: Akademia Obrony Narodowej i AWAT Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo Projektowo-Wdrożeniowe, niestety oba nie uzyskały rekomendacji.
• Zautomatyzowany system dowodzenia i kierowania ogniem dywizjonowego modułu ogniowego 155 mm armatohaubic Kryl – praca uwzględniać ma zastosowanie jej efektów w dywizjonach wyrzutni rakietowych Langusta oraz Homar. Wykorzystane mają być elementy systemu kierowania ogniem Topaz oraz ma być daleko posunięta unifikacja z elementami systemów dowodzenia modułów Regina i Rak. Celem finalnym ma być opracowanie całego systemu wraz z nośnikami o trakcji kołowej (prototypy i dokumentacja techniczna). Elementy to: wóz dowódcy plutonu ogniowego, wozy plutonu rozpoznania i rozpoznania topograficznego, wozu rozpoznania z BSR, wozu oficera łącznikowego (wszystkie na podwoziu transportera opancerzonego 4x4), wóz sztabowy dowódcy, szefa sztabu i zastępcy dowódcy dywizjonu, wóz dowodzenia dla dowódcy baterii i kompanii logistycznej (wymienione na podwoziu samochodu ciężarowego 4x4) oraz dowódcy i szefa sztabu dywizjonu na podwoziu transportera 4x4 (ostatnie dwa tylko dla dywizjonów Langusta oraz Homar). Wszystkie pojazdy mają być transportowane samolotami klasy C-130 Hercules. Na projekt przewidziano 36 miesięcy. Wykonawcą projektu, zgodnie z przewidywaniami, będzie Huta Stalowa Wola S.A., która projektuje już armatohaubicę Kryl. Przy realizacji tego projektu HSW współpracować będzie z WB Electronics S.A., Wojskową Akademią Techniczną oraz Wojskowymi Zakładami Łączności Nr 2 S.A. 
• System logistyczny dywizjonowego modułu ogniowego 155 mm armatohaubic Kryl – pojazdy: remontu uzbrojenia i elektroniki, remontu pojazdów, zabezpieczenia technicznego, amunicyjny. Wszystkie mają być transportowane samolotami klasy C-130 Hercules. Na projekt przewidziano 36 miesięcy. Pomimo tego, że armatohaubicę Kryl projektuje Huta Stalowa Wola S.A., do realizacji tego zadania przystąpiła także firma Szczęśniak Pojazdy Specjalne Sp. z o. o. Ostatecznie, po ocenie Komitetu Sterującego, oba projekty nie uzyskały rekomendacji.
• Zaawansowane metody dynamicznego zarządzania widmem – projekt z zakresu tzw. radiostacji inteligentnych do zastosowania w radiostacjach SDR (Software Defined Radio). Przewidziano na jego realizację 36 miesięcy. Wykonawcą projektu, który uzyskał rekomendację będzie Wojskowa Akademia Techniczna przy współpracy z Transbit Sp. z o.o. i Wojskowym Instytutem Łączności.
• Inteligentny antypocisk do zwalczania pocisków przeciwpancernych – efektem końcowym 36-miesięcznego projektu mają być badania demonstratora technologii. W przyszłości będzie mógł być zastosowany do opracowania systemu obrony aktywnej w strefie przyburtowej pojazdów. Tego trudnego tematu podjęła się Wojskowa Akademia Techniczna przy współpracy z Wojskowym Instytutem Technicznym Uzbrojenia oraz Zakładami Metalowymi DEZAMET S.A. i wniosek tego konsorcjum został rekomendowany do realizacji.
• Lekki radar trójwspółrzędny dla systemu obrony aktywnej do ochrony obiektów przed pociskami przeciwpancernymi – opracowanie i przebadanie demonstratora w czasie 30 miesięcy. Wykonawcą projektu będącego zadaniem komplementarnym do opracowania antypocisku do zwalczania pocisków przeciwpancernych miała być także Wojskowa Akademia Techniczna, jednak projekt ten nie uzyskał rekomendacji.
• Autonomiczne pojazdy podwodne z cichym napędem falowym do rozpoznania podwodnego – nawiązuje do pojazdów o trudnej wykrywalności (tzw. stealth). Pojazd biomimetyczny (tzw. naśladowanie natury) ma być wyposażony w sensory do rozpoznania. Efektem ma być opracowanie dokumentacji technicznej w czasie 30 miesięcy. Do realizacji tego tematu zgłosiły się trzy podmioty: Akademia Marynarki Wojennej, Politechnika Gdańska i Politechnika Poznańska. Do realizacji został rekomendowany projekt złożony przez Akademię Marynarki Wojennej przy współpracy z Politechniką Krakowską, Przedsiębiorstwem Badawczo-Produkcyjnym FORKOS Sp. z o.o. oraz Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów.
• Autonomiczny Moduł Uzbrojenia Rakietowego Przeciwpancernego i Przeciwlotniczego Amur – przewidziany do montażu na wozach kołowych i gąsienicowych (Uniwersalne Modułowe Podwozie Gąsienicowe) w ramach osłony jednostek artyleryjskich, pancernych i zmechanizowanych przed zagrożeniami czyli: niszczeniem zagrożeń z powietrza (prędkość celu do 400 m/s, pułap 10-3500 metrów, odległość do 4000 metrów – uzbrojenie 6 rakiet Piorun) oraz ze strony pojazdów pancernych (na dystansie 200-4000 metrów, uzbrojenie 4 ppk Spike). Moduł ma być skuteczny zarówno w dzień i w nocy, być wyposażony w system swój-obcy, posiadać obsługę 3-4 osobową. Praca 24-miesięczna zakończona opracowaniem dokumentacji do budowy prototypu. Do realizacji projektu zgłosił się Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) sp. z o.o. jednak nie uzyskał rekomendacji.

.

Makieta pokazana w 2012 roku na MSPO w Kielcach - prototyp Autonomicznego Modułu Uzbrojenia Rakietowego Przeciwpancernego i Przeciwlotniczego Amur nie dostał dofinansowania - fot. Tomasz Kwasek.

• Moduł nawigacji inercyjnej 3D dla pojedynczego żołnierza – projekt 24-miesięczny na potrzeby programu wyposażenia Tytan. Z założenia ma pozwolić na określanie położenia żołnierza przy braku sygnału z nawigacji satelitarnej (GPS). Do realizacji tego tematu zgłosiło się aż pięć podmiotów: Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych, TELDAT Sp. J. Kruszyński & Cichocki, Akademia Marynarki Wojennej, Hertz Systems Ltd sp. z o.o. i Politechnika Gdańska. Mimo takiej konkurencji, żaden z tych projektów nie uzyskał rekomendacji.
• Zautomatyzowany system analizy i syntezy informacji z rozpoznawania sygnałów źródeł mikrofalowych, kryptonim Kruk – przeznaczony do obróbki sygnałów pozyskanych ze stacji rozpoznawczych systemów radiolokacyjnych, tworzenie tzw, Narodowej Bazy Źródeł Promieniowania Radiolokacyjnego. Jego użytkownikiem będą ośrodki radioelektroniczne Marynarki Wojennej, Sił Powietrznych oraz Wojsk Lądowych. Projekt 30-miesięczny. Projekt uzyskał rekomendację, a jego wykonawcą będzie Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych, przy współpracy z Akademią Obrony Narodowej i AM Technologies Polska Sp. z o.o.
• Radiostacja przewoźna, doręczna i plecakowa, stacjonarna, okrętowa oraz lotnicza (pięć różnych radiostacji definiowanych programowo SDR pod kryptonimem GUARANA). Rekomendację uzyskał tylko projekt dotyczący radiostacji przewoźnej, zgłoszony do realizacji przez RADMOR S.A., przy współpracy z Bumarem Elektronika S.A., Ośrodkiem Badawczo-Rozwojowym Centrum Techniki Morskiej S.A., Transbit Sp. z o.o., Wojskową Akademią Techniczną oraz Wojskowym Instytutem Łączności.
• Dostosowanie platformy sprzętowej, narodowej radiostacji HF do technologii SDR. Zadanie związane z opracowaniem radiostacji definiowanych programowo SDR pod kryptonimem GUARANA. Projekt został zgłoszony przez RADMOR S.A., ale nie uzyskał rekomendacji.
• Dostosowanie systemów antenowych i zarządzania łącznością opartych na radiostacjach SDR. Kolejne zadanie związane z opracowaniem radiostacji definiowanych programowo SDR pod kryptonimem GUARANA. Kolejny projekt który został zgłoszony przez RADMOR S.A. i nie uzyskał rekomendacji.
• Bezzałogowe Platformy Lądowe – lekka (300 kilogramów), średnia (800 kilogramów) i ciężka (3000 kilogramów). Przeznaczone do wykonywania szerokiego spektrum zadań, od rozpoznawczych, po transportowe i inżynieryjne. Rekomendację uzyskał tylko projekt dotyczący platformy średniej (800 kilogramów), złożony przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) sp. z o.o., w konsorcjum z Politechniką Śląską i Warszawską, Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów, Wojskową Akademią Techniczną oraz Wojskowym Instytutem Techniki Pancernej i Samochodowej.
• Mobilny system dowodzenia operacjami z użyciem bezzałogowych platform lądowych (BPL). Do realizacji projektu zgłosił się Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) sp. z o.o. jednak nie uzyskał rekomendacji.
• Bezzałogowe Platformy Lądowe – plecakowa (15 kilogramów), przenośna (75 kilogramów). Do realizacji tych dwóch projektów zgłosiły się dwa podmioty: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych (OBRUM) i Robotics Inventions Sp. z o.o. Oba projekty nie uzyskały rekomendacji.
• Autonomiczne Platformy Podwodne (APP). Jednostki podwodne o maksymalnej głębokości zanurzenia 200 metrów przeznaczonych do wykonywania różnorakich misji – w tym rozpoznawczych, przeciwminowych, komunikacyjno-nawigacyjnych, manipulacyjnych (prace na dużych głębokościach), oceanograficznych, czy jako Denna Stacja Wspierająca. Do realizacji projektu zgłosiła się Politechnika Gdańska, ale nie uzyskała rekomendacji.
• Autonomiczne Platformy Nawodne (APN), system wykrywania, klasyfikacji, identyfikacji i neutralizacji dla APN i APP, dowodzenie i zarządzanie informacją z platform APN i APP - prototyp Lokalnego Stanowiska Dowodzenia (LSD) oraz integracja systemów przeciwminowych APN i APP. Rekomendację Komitetu Sterującego uzyskał tylko projekt dotyczący opracowania Autonomicznej Platformy Nawodnej (APN), złożony przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A., w konsorcjum z Akademią Marynarki Wojennej, Centrum Techniki Okrętowej S.A., Politechniki Gdańskiej i Politechniki Warszawskiej.

(TD/MC)

• Tweet