• Tweet

Trzy dodatkowe niszczyciele min typu Kormoran II zamówione

     Dzisiaj, tj. 26 czerwca br., przypada Święto Marynarki Wojennej, które zgodnie z tradycją jest finałem Święta Morza. Przy tej okazji w Porcie Wojennym w Świnoujściu, wicepremier i minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak podpisał umowę na dostarczenie trzech kolejnych niszczycieli min typu Kormoran II (projektu 258) dla Marynarki Wojennej RP wraz z pakietami wsparcia logistycznego. Kontrakt został zawarty pomiędzy Agencją Uzbrojenia a Konsorcjum w składzie: Remontowa Shipbuilding S.A., PGZ Stocznia Wojenna Sp. z o.o. oraz Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Centrum Techniki Morskiej S.A. Jego koszt został określony na niecałe 2,5 mld PLN brutto. Zamówione dziś jednostki mają zostać dostarczone w latach 2026-2027. Wejdą w skład 12. Wolińskiego Dywizjonu Trałowców z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, którego okręty stacjonują w Porcie Wojennym Świnoujście.

ORP Kormoran (601), prototypowy niszczyciel min projektu 258, będący na stanie Marynarki Wojennej od listopada 2017 roku. Fot. 8. Flotylla Obrony Wybrzeża. 

  Do tej pory w służbie znajduje się prototypowa jednostka ORP Kormoran (601), a dwa kolejne okręty, przyszłe ORP Albatros (602) i ORP Mewa (603) obecnie przechodzą próby morskie i jeszcze w tym roku mają zostać przekazane marynarzom.

  Umowa na opracowanie i budowę prototypowej jednostki ORP Kormoran (258/I) została podpisana 23 września 2013 roku. Jej wartość wynosiła 695,5 mln PLN. Uroczyste podniesienie bandery Marynarki Wojennej na okręcie odbyło się 28 listopada 2017 roku. Kolejnym etapem było przeprowadzenie badań eksploatacyjno-wojskowych okrętu. Zakończyły się one dopiero w pierwszym kwartale tego roku, o czym poinformowano 03 lutego 2022 rok. ORP Kormoran znajduje się w składzie 13. Dywizjonu Trałowców z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, którego okręty stacjonują w Porcie Wojennym Gdynia.

  Kontrakt na budowę dwóch seryjnych jednostek projektu 258 (258/II i 258/III) podpisano 27 grudnia 2017 roku. Jego początkowa wartość wynosiła 1186 mln PLN brutto, ale w wyniku podpisanych aneksów wzrosła do 1396 mln PLN (według stanu na wrzesień 2021 roku). Drugi okręt z serii (258/II) zwodowano w październiku 2019 roku i aktualnie przechodzi on wojskowe próby zdawczo-odbiorcze. Trzeci niszczyciel min (258/III) został zwodowany w grudniu 2020 roku i obecnie znajduje się na etapie prowadzonych przez wykonawcę prób morskich. Przyszły ORP Albatros (258/II) powinien zostać przekazany MW w sierpniu, natomiast spodziewany odbiór przyszłego ORP Mewa (258/III) powinien nastąpić w listopadzie tego roku. Oznacza to, że prace są opóźnione o około roku w odniesieniu do pierwotnego harmonogramu przewidzianego w umowie. Obie seryjne jednostki budowane w latach 2017-2022, podobnie jak ORP Kormoran, wejdą do służby w 13. Dywizjonie Trałowców z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża.

  Okręty projektu 258 służą do poszukiwania, identyfikacji i zwalczania min morskich, prowadzenia rozpoznania torów wodnych, przeprowadzania innych jednostek przez akweny zagrożenia minowego, stawiania min oraz zdalnego sterowania samobieżnymi platformami przeciwminowymi. Dotyczy to zarówno operacji w polskiej strefie ekonomicznej, jak i misji w grupach taktycznych na Morzu Bałtyckim i Północnym (zespoły okrętów NATO, EU, bądź wielonarodowych sił koalicyjnych). Kadłub jednostek wykonany jest ze stali amagnetycznej zapewniającej zmniejszenie wykrywalności pól fizycznych okrętu.

Zdalnie sterowany pojazd Morświn (przygotowywany do użycia) oraz autonomiczny pojazd Hugin 1000MR (pomarańczowy, umieszczony na rufie przy burcie) na pokładzie niszczyciela min ORP Kormoran. Fot. 8. Flotylla Obrony Wybrzeża. 

  ORP Kormoran został wyposażony w system wspomagania dowodzenia SCOT-M oraz system obrony przeciwminowej (OPM) obejmujący m.in.: stację hydrolokacyjną przeznaczoną do poszukiwania i klasyfikacji min SHL-101/TM opracowaną przez CTM S.A. i cztery typy pojazdów podwodnych:

• Kongsberg Hugin 1000MR - ciężki, autonomiczny pojazd poszukiwawczy AUV (będący w stanie wykryć i zidentyfikować miny);
• Saab Double Eagle Mark III - pojazd pełniący funkcję sonaru o zmiennej głębokości, zdalnie sterowany za pomocą kabla (ROV);
• Morświn - pojazd zdalnie sterowany za pomocą kabla, do identyfikacji min, prowadzenia prac podwodnych i przenoszenia ładunków Toczka (służących do neutralizacji min);
• Głuptak - pojazdy zdalnie sterowane za pomocą kabla w dwóch wersjach – inspekcyjnej (służą do identyfikacji niebezpiecznych znalezisk) oraz bojowej (w razie potrzeby mogą same zdetonować minę).

  Pojazdy Morświn i Głuptak zostały opracowane i są produkowane przez Centrum Morskich Technologii Militarnych Politechniki Gdańskiej.

  Na jednostkach 258/II i 258/III wprowadzono zmiany dotyczące: okrętowych systemów pokładowych, systemów łączności, systemów nawigacji, siłowni, obrony przeciwawaryjnej okrętu, okrętowego systemu wspomagania dowodzenia (SCOT-M), a także systemu OPM, w tym m.in. okręty doposażono w:

• lekki, autonomiczny, poszukiwawczy pojazd podwodny Teledyne Marine GAVIA (przeznaczony na wody płytkie, jako uzupełnienie ciężkiego Hugin 1000MR), który zastąpił przewodowo sterowany pojazd Saab Double Eagle Mark III;
• pojazd Saab Double Eagle SAROV do identyfikacji min i przenoszenia ładunków Toczka, który zastąpił pojazd Morświn i może być wykorzystywany w trybie zdalnego strowania przewodem (ROV) lub jako autonomiczny (AUV);
• sonar holowany obserwacji bocznej Kraken KATFISH 180 wraz z autonomicznym systemem wodowania i podnoszenia (ALARS).

  Wprowadzone ulepszenia objęły również zmiany funkcjonalności kadłubowej stacji hydrolokacyjnej SHL-101/TM.

  Na zakontraktowanych dziś jednostkach 258/IV-VI mają zostać zastosowane systemy analogiczne do tych na okrętach 258/II-III. W przypadku ORP Kormoran (258/I) planuje się go z czasem doprowadzić do wersji jednostek seryjnych, w zakresie który umożliwi jego konstrukcja i relacja koszt-efekt.

  Napęd okrętów projektu 258 stanowią dwa pędniki cykloidalne Voith-Schneider’a napędzane przez dwa silniki wysokoprężne MTU o mocy 1360 KM każdy. Dzięki zastosowaniu tego typu napędu oraz wyposażeniu w dziobowy ster strumieniowy Schottel okręt posiada doskonałe zdolności manewrowe. Energię elektryczną zapewniają trzy zespoły prądotwórcze o mocy 380 kVA każdy. 

Modele elementów przeciwlotniczego okrętowego systemu uzbrojenia OSU-35K tj. 35 mm automatyczna armata AM-35 oraz zintegrowana głowica obserwacyjno-śledząca ZGS-35. Fot. PIT-RADWAR S.A.

  Dane taktyczno-techniczne jednostek projektu 258:

• długość: 58,5 metra;
• szerokość: 10,3 metra;
• zanurzenie: 2,7 metra;
• wyporność: 830 ton;
• prędkość: 15 węzłów;
• zasięg: 2,5 tys. mil morskich;
• załoga: 45 marynarzy.

  Uzbrojenie:

• zestaw artyleryjsko-rakietowy ZU-23-2MR Wróbel II z podwójnie sprzężonymi armatami kalibru 23 mm w wersji bez pocisków rakietowych (obecnie na ORP Kormoran);
• zdalnie sterowany, przeciwlotniczy okrętowy system uzbrojenia OSU-35K, opracowany przez PIT-RADWAR S.A., wyposażony w: 35 mm automatyczną armatę AM-35 (armata KDA produkowana licencyjnie przez HSW S.A.), zintegrowaną głowicę obserwacyjno-śledzącą ZGS-35, blok systemu kierowania ogniem BSKO i rezerwowe stanowisko kierowania ogniem RSKO (zostanie zamontowany na jednostkach seryjnych poczynając od 258/II i docelowo także na ORP Kormoran);
• dwa wielkokalibrowe karabiny maszynowe 12,7 mm;
• przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Grom/Piorun.

(TD)

• Tweet