2013-03-25 16:55:19
Rzecz o biało(ruskich) siłach odstraszania
W programie modernizacyjnym białoruskiej armii na lata 2006-2015 istnieje zapis o przezbrojeniu 465. Brygady Rakietowej (garnizon miasto Cel) w zestawy pocisków balistycznych Iskander-E. Na chwilę obecną ciągle brak konkretnych informacji, że brygada zostanie przezbrojona. Chociaż mówimy o wariancie eksportowym, czyli podlegającym międzynarodowym ograniczeniom w zakresie transferu uzbrojenia rakietowego (dopuszczalne systemy o zasięgu do 300 kilometrów), z dwóch powodów, prędzej czy później najpewniej pojawią się one na Białorusi. Białoruskie Iskandery-E stanowić będą wstępną siłę ofensywno-obronną (systemy pierwotnego uderzenia jak i odstraszające) rosyjsko-białoruskiego sojuszu militarnego, ale najważniejszy powód to przygotowanie infrastruktury, logistyki oraz personelu lokalnego pod przybycie w razie potrzeby rosyjskiej brygady rakietowej (Zachodni Okręg Wojskowy) z systemami Iskander-K czy M (zasięg do 500 km).
Przezbrojenie Białorusinów w kompleksy Iskander-E (i budowa infrastruktury) zapewnia stronie rosyjskiej elastyczność w grze z NATO, a w szczególności z Amerykanami.
Przygotowanie pozycji na Białorusi to najlepsza metoda by w chwili kryzysu, nie mając rozmieszczonych w obwodzie kaliningradzkim dywizjonów pocisków Iskander, stworzyć zgrupowanie ogniowe gotowe do ataku na bazę w Redzikowie (Iskandery-E nie mają odpowiednego zasięgu, „tylko 280 km”, takie zadanie mogą wykonać dopiero Rosjanie z Iskanderami-K czy M). Zdając sobie sprawę, że baza w Redzikowie będzie osłaniana albo przez systemy PAC-3 albo THAAD, a pośrednio broniona również przez polskie systemy średniego zasięgu Wisła, takie zadania – likwidacja obrony powietrznej bazy w Redzikowie - przypaść mogłaby białoruskim, mniej wydajnym pod względem zasięgu Iskanderom-E.
Iskandery to jeden z elementów rosyjskiego wsparcia dla Białorusi, będących składnikiem tworzonego w chwili kryzysu regionalnego zgrupowania operacyjnego. Do takiej misji szykowane są brygady ogólnowojskowe 20. Armii Gwardyjskiej (generała Aleksandra Lapina).
A koszty? No cóż, Rosja i Białoruś to partnerzy strategiczni, można spodziewać się dumpingowego podejścia Moskwy do ceny. Wszak białoruskie Iskandery będą narzędziem w polityce Rosji, ta ostatnia zyska istotne korzyści bez narażania się na krytykę (kompleksy w obwodzie kaliningradzkim) lub sprzeciw (systemy o zasięgu ponad 300 km na terenie Białorusi, nawet i rosyjskie).
Chociaż przyjęło się określać pociski 9M723MK1 zestawu Iskander jako balistyczne, w praktyce mają one również cechy rakiet manewrujących (przeciążenie 20-30G). Obecnie w skład 465. Brygady Rakietowej wchodzą 4 (?) dywizjony ogniowe (308., 383., 490. i 587.) uzbrojone w kompleksy 9K79 Toczka.
(MC)
